Struktura pracy

Struktura pracy:

• strona tytułowa
• spis treści
• wstęp
• rozdziały merytoryczne
• zakończenie
• bibliografia
• spis tabel
• spis rysunków
• spis wykresów i schematów
• spis równań
• aneks

Układ bibliografii

Układ bibliografii:

§  źródła archiwalne,

§  akty prawne,

§  publikacje zwarte,

§  artykuły,

§  dokumenty elektroniczne,

§  materiały niepublikowane,

§  inne.

Zasady opisu bibliograficznego wykorzystywanych w pracy źródeł drukowanych

Elementy opisów i ich kolejność w bibliografii załącznikowej podaje norma PN-ISO 690:2002. Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura. Dokumentem cytowanym może być:

1) wydawnictwo zwarte (książka),

2) artykuł w wydawnictwie zwartym (rozdział w książce),

3) wydawnictwo ciągłe (np. czasopismo) opisywane w całości,

4) artykuł w wydawnictwie ciągłym (w czasopiśmie).

Ad.1. Książka

Autor/Autorzy

Tytuł

Oznaczenie kolejności wydania*

Numer tomu i jego tytuł (w opisie pojedynczego tomu)

Rok wydania

Liczba tomów (w opisie wydawnictwa wielotomowego)

Miejsce wydania. Nazwa wydawcy*

Objętość*

Nazwa serii i nr tomu serii*

ISBN* * elementy oznaczone gwiazdką nie są obowiązkowe w opisie bibliograficznym, lecz należy je stosować jednakowo w całej pracy.

Ogólne zasady opisu książki:

- gdy autor jest jeden lub nie więcej niż trzech (1-3), należy podać wszystkie nazwiska,

- gdy autorów jest więcej niż trzech, należy zaczynać opis od tytułu książki,

- w książce wielotomowej, po tytule wspólnym dla całości dzieła, należy podać numer tomu,

- w książce wieloczęściowej, po tytule wspólnym dla całości dzieła, należy podać numer tomu a w następnej kolejności numer części.

Przykładyopisów książek:

Garson, R.; Butcher, J.; Mineka, S.: Psychologia zaburzeń. Vol. 2. Gdańsk, 2005. Pedagogika społeczna: dokonania, aktualności, perspektywy. Red. S. Kawula. Toruń, 2005. Pytka, L.: Pedagogika resocjalizacyjna. Warszawa, 2005. Wadeley, A.; Birch, A.; Malim, T.: Wprowadzenie do psychologii. Warszawa, 2002.

Bibliografia

Bibliografia to umieszczony na końcu pracy (po tekście głównym i zakończeniu), uporządkowany alfabetycznie spis wykorzystanych źródeł. O miejscu w bibliografii decyduje pierwsza litera nazwiska autora a w przypadku pracy zbiorowej pierwsza litera tytułu tej pracy. W bibliografii nie podaje się stron. W bibliografii stosuje się tekst opisowy.

Bibliografia pracy magisterskiej jest dokumentacją wiedzy autora i zestawieniem źródeł, z których korzystał i z których może skorzystać także czytelnik.

Bibliografia może być podzielona na dwie lub więcej części. Typowy podział rozróżnia "literaturę źródłową" - teksty, na których komentowaniu skupia się wywód pracy oraz "literaturę pomocniczą", gdzie wymieniane są prace dotyczące tematu.

Przypisy w pracach

7 Crane, D.: Invisible colleges. Chicago: Univ. of Chicago Press, 1972.

8 Stieg, MF.: The information needs of historians. College and Research Libraries, Nov. 1981, vol. 42, no. 6, p. 549-560.

9 Burchard, JE.: How humanitists use a library. W: Intrex: report on a planning conference on information transfer experiments, Sep. 3, 1965. Cambridge, Mass.: M.I.T. press, 1965.

Dane w przypisie bibliograficznym należy przejmować w formie występującej w źródle. Nie jest konieczne przejmowanie takich szczegółów pisowni jak: wielkie litery, interpunkcja, itp.