Ustawienia akapitu i używane czcionki
Praca dyplomowa powinna być napisana
dwustronnie na białym papierze formatu A4 (210x297mm) w taki sposób, aby
maszynopis był czytelny. Zalecana jest czcionka Times
New Roman rozmiar 12 z odstępami między wierszami 1,5, z tekstem
dwustronnie wyjustowanym.
Każdy rozdział zaczyna się od nowej strony i ma
jednopoziomową numerację. Tytuły rozdziałów powinny być pisane wielkimi
literami.. Zalecana czcionka dla tytułów rozdziałów - Times New Roman rozmiar 14, czcionka
pogrubiona.
Podrozdziały mają dwupoziomową numerację,
składającą się z numeru rozdziału i numeru podrozdziału w rozdziale,
przedzielonych kropką. Tytuły podrozdziałów powinny być pisane małymi literami.
Zalecana czcionka dla tytułów podrozdziałów - Times
New Roman rozmiar 12, czcionka pogrubiona.
Zalecany jest jeden wiersz odstępu miedzy tytułem rozdziału a
tekstem.
Numeracja stron
Wszystkie strony maszynopisu winne być objęte ciągłą numeracją
stron. Nie należy wpisywać numeru na karcie tytułowej i zadaniowej. Kolejną
stronę zawierającą spis treści traktujemy jako stronę nr 3. Liczbę oznaczającą
numer strony należy umieszczać na dole strony w jej środkowej części.
Marginesy
Na każdej stronie maszynopisu należy zachować jednakowe
następujące marginesy. Górny - 2,5 cm Dolny - 2,5 cm Lewy - 3,0 cm
Prawy - 2,0 cm
Nagłówek - 1,25 cm Stopka - 1,25 cm
W przypadku dużej objętości pracy może okazać się konieczne
zwiększenie lewego marginesu ze względu na oprawę introligatorską.
Przypisy
Objaśnienia i uwagi do niektórych fragmentów
tekstu należy redagować w formie przypisów. Przypisy umieszcza się na dole
strony oddzielając je od tekstu linią ciągłą. Numeracja przypisów może być
ciągła w całej pracy lub w obrębie każdego rozdziału. Przypis powinien być
napisany czcionką o mniejszym rozmiarze niż tekst pracy. Sugerowana czcionka - Times New Roman rozmiar 10 z odstępami między
wierszami 1,0.
Przypisy mogą odnosić się do książek, adresów internetowych,
artykułów z konferencji i z czasopism, materiałów firmowych, rękopisów i
artykułów z gazet. Przypisów związanych z tą samą pozycją może być wiele, a
mimo to należy zawsze powtarzać całkowitą informację jej dotyczącą. Jedynie w
przypadku, gdy kolejny przypis dotyczy tej samej pozycji, piszemy wyraz: tamże.
Przy przypisach stosujemy się do zasady: lepiej więcej przypisów niż mniej.
Sposób opisu pozycji, na które wskazuje przypis musi być jednolity w całej
pracy.
Tabele i rysunki
Każdy rysunek i każda tabela zamieszczone w
pracy (wyśrodkowane na stronie) muszą być ponumerowane i podpisane; podpisy
powinny być wyśrodkowane. W tekście pracy musi być powołanie na każdy
zamieszczony w pracy rysunek i tabelę. Brak powołania oznacza, że rysunek lub
tabela jest w pracy niepotrzebna. Rysunek lub tabela powinny być umieszczone w
możliwym najbliższym sąsiedztwie pierwszego powołania, ale jeśli jest to
niemożliwe, to jest dopuszczalne umieszczenie na stronie poprzedniej lub
następnej po pierwszym powołaniu. Nie należy używać zwrotów typu na rysunku poniżej lub w tabeli obok, bo nie wiadomo, gdzie faktycznie
będzie umieszczony ten rysunek lub tabela. Przy powołaniu należy podawać
odpowiedni numer rysunku lub tabeli. Należy stosować dwucyfrową numerację
rysunków według zasady: Rys. N.M., gdzie N- numer rozdziału, M - numer kolejny
rysunku w rozdziale, bez względu na to, w którym podrozdziale ten rysunek jest
umiejscowiony. Ta sama zasada numeracji i podpisywania dotyczy tabel (Tab.
N.M.), z tą różnicą, że tabele są podpisywane na górze. Jeśli rysunek lub
tabela są wzięte w całości z literatury, to na końcu podpisu musi być podane
skąd. Brak w podpisie powołania na literaturę oznacza, że dyplomant wykonał
rysunek lub tabelę samodzielnie.
Rys.1.1. Rysunki i podpisy pod rysunkiem
wyśrodkowane.
|
Tab.1.1. Tytuł tabeli
wyśrodkowany.
|
|
|
Wzory zamieszczane w pracy powinny być ponumerowane (numeracja
ciągła w obrębie każdego rozdziału). Do edycji wzorów jest zalecany edytor Microsoft Equation 3.0 lub Math pakietu Open Office.
