1. Jest to wykaz literatury przedmiotu oraz wszystkich materiałów źródłowych wykorzystywanych w czasie pracy nad danym tematem.
2. Bibliografię sporządza się alfabetycznie wg pierwszych liter nazwiska autora lub tytułu (np. Ustawa ..., Instrukcja...).
3. W przypadku podawania adresów stron internetowych należy pamiętać również o podawaniu daty wykorzystania, ze względu na dużą dynamikę zmian zgromadzonej na nich wiedzy.
W bibliografii podaje się tylko wykorzystane pozycje literatury, te, które zostały ujęte w przypisach.
Pozycje bibliograficzne należy uporządkować według alfabetu.
W bibliografii, inaczej niż w przypisie, najpierw podaje się nazwisko autora, a później inicjały jego imion; pozostałe zasady – analogicznie jak w przypisach; w przypadku pracy zbiorowej lub pod redakcją – to podobnie jak w przypisie podaje się najpierw tytuł pracy.
W bibliografii nie podaje się numeru stron.
Do pracy naukowej, magisterskiej bądź licencjackiej powinna być dołączona bibliografia załącznikowa (literatura przedmiotu) będąca wykazem dokumentów wykorzystanych przez autora. Zasady opisu tych dokumentów ustala norma PN-ISO 690:2002 Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura. Norma ta jest przeznaczona do stosowania przy sporządzaniu przypisów w celu włączenia ich do bibliografii i przy formułowaniu powołań w tekście (zobacz wyciąg z normy)odpowiadających pozycjom w tej bibliografii. W przypadku wykorzystania w pracy naukowej dokumentu elektronicznego stosuje się dodatkowo normę PN-ISO 690-2:1999 Informacja i dokumentacja - Przypisy bibliograficzne - Arkusz 2: Dokumenty elektroniczne i ich części.
Podajemy wszystkie elementy przypisów bibliograficznych, zarówno obowiązkowe - pisane antykwą, jak i nieobowiązkowe - pisane kursywą, w postaci legendy - najpierw z objaśnieniami ogólnymi, potem dla konkretnych przykładów.
