Kolejne kwestie, wątki powinny
wyraźnie wiązać się ze sobą. Musi istnieć między nimi merytoryczna łączność. W
żadnym wypadku tekst pracy nie może być zbiorem rwanych, niepowiązanych między
sobą myśli („myśli nieuczesane”).
Przy omawianiu różnych metod,
technik, sposobów, okoliczności itp. Pożądane jest stosowanie wyliczenia
punktowego [zalecane – np. 1., 2., 3…, a), b), c)…]. Sposób wypunktowania musi
być w całej pracy jednolity.
Poszczególne punkty wyliczenia
muszą być tak sformułowane stylistycznie, aby każdy z nich mógł być czytany
jako dalszy ciąg zdania zapowiadającego wyliczenie.
Cała praca powinna być pisana
krótkimi, jasnymi, poprawnie sformułowanymi zdaniami. Należy unikać zdań
długich (wielokrotnie złożonych) o skomplikowanej, niejasnej treści.
Tekst należy pisać w czasie
przeszłym w formie bezosobowej, np. wyszukano, poddano analizie, obliczono,
ustalono, przedstawiono, omówiono, zilustrowano.
W tekście pracy należy unikać
sformułowań informujących o zamierzeniach,
np. „ …spróbuję przedstawić…”,
„…chciałbym zacząć od…”. Autor powinien przechodzić od razu do prezentacji i
omówienia wyników swoich badań oraz analiz.
Wnioski prezentowane zarówno w
kolejnych rozdziałach, jak i w zakończeniu pracy powinny być jednoznaczne (nie
ogólnikowe) i oparte na badanym materiale.
Nie są wnioskami: definicje,
objaśnienia, postulaty, zestawienie ustaleń faktycznych i statystycznych. Te
dwa ostatnie to wyniki badań. Wnioski mają być budowane w oparciu o te wyniki.
1. Czcionka
i marginesy: czcionka Times New Roman; wielkość czcionki podstawowej 12 pkt.,
1800 znaków na stronie A4, 30 wierszy po 60 znaków; odstępy pomiędzy wierszami
1,5 wiersza; marginesy – górny, dolny, prawy – 2,5cm, lewy 3,5cm; kartki
zadrukowane dwustronnie
Praca dyplomowa
licencjacka, inżynierska powinna zawierać co najmniej 3 rozdziały, natomiast
praca dyplomowa magisterska 3-5 rozdziałów wraz z podrozdziałami. Tekst
poszczególnych rozdziałów pracy nie może być „ciągły” lecz musi być podzielony
na podrozdziały i punkty (z kolei dalej na podpunkty) aż do 3-stopnia podziału.
Wówczas, gdy dane zagadnienie jest szczególnie obszerne lub omawiane bardzo
gruntownie, można wprowadzić do tekstu tytuły niższego rzędu. Należy jednak
dążyć do zachowania w całej pracy (w poszczególnych rozdziałach) identycznej
głębokości i podziału omawianej problematyki. Na początku rozdziału, przed jego
pierwszym punktem, można zasygnalizować problematykę omawianą w kolejnych
częściach danego rozdziału. Na końcu rozdziału pożądane jest zamieszczenie
akapitu „przejściowego”, nawiązującego do zagadnień przedstawionych w następnym
rozdziale.
