Zasady opisu źródeł literatury

Za wnioskami końcowymi należy umieścić wykaz publikacji (książki, artykuły w czasopismach naukowo-technicznych i referaty w materiałach konferencyjnych itd.), odpowiednio uszeregowanych. Można przyjąć różne sposoby uszeregowania publikacji lub dokumentacji i konsekwentnie go stosować. Na przykład:

·           alfabetycznie według nazwisk autorów i tytułów pozycji, jeśli brak jest nazwiska autora (raporty, dokumentacja, normy, rozporządzenia itp.) – sposób uzasadniony przy większej liczbie publikacji (np. powyżej 20),

·           w kolejności powołania się (cytowania) od początku pracy – sposób stosowany często przy mniejszej liczbie publikacji (np. do 20),

·           według znaczenia publikacji - najpierw podaje się uznane książki i monografie, następnie artykuły publikowane w czasopismach recenzowanych, dalej referaty w materiałach konferencyjnych, dokumentację techniczną (jeśli nie podano w dokumencie nazwiska autora lub autorów), akty prawne i rozporządzenia, normy i źródła internetowe – ten sposób bywa stosowany u niektórych wydawców, szczegolnie w pracach naukowych.

Sposób powoływania się na pozycje literatury (cytowania) należy uzgodnić z opiekunem pracy. W spisie literatury powinny występować tylko pozycje, na które Autor powołuje się w pracy.

Pozycje pozyskane z Internetu powinny mieć wyszczególnioną nazwę dokumentu/materiału i datę ostatniego dostępu do danego dokumentu (ponieważ mogą wystąpić zmiany na stronach internetowych). Odsyłacze do odpowiednich pozycji literatury w tekście pracy są liczbami zawartymi w nawiasach kwadratowych, np. [1], [3], [7].

Poniżej w przykładowym spisie literatury podano wzorce redagowania pozycji spisu literatury według ich rodzaju: książki [1], artykuły [2], referaty [3], akty prawne [4], normy [5], raporty lub dokumentacja techniczna [6] i źródła internetowe [7].

Spis literatury powinien być redagowany starannie, aby czytelnik mógł bez trudu zidentyfikować ścieżkę dostępu (Internet) lub dane do zamówienia kolejnej pozycji.

Wszystkie pozycje spisu literatury (bibliografię) pisze się czcionką Times New Roman 12 pkt. lub pomniejszoną 11 pkt.

Literatura

[1]     Straszak A., Owsiński J.W. (red.): Badania operacyjne i systemowe 2004 na drodze do społeczeństwa wiedzy. Problemy współczesnej nauki – teoria i zastosowania. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2004.

[2]     Kosmowski K.T., Kozyra M., Śliwiński M.: Ocena bezpieczeństwa funkcjonalnego systemów sterowania i zabezpieczeń. Pomiary Automatyka Kontrola (PAK) nr 12, 2003, str. 23-27.

[3]     Zabielski A., Kosmowski K.T., Śliwiński M.: Obliczanie wartości PDF dla funkcji bezpieczeństwa obwodu SIS o różnych konfiguracjach. Materiały konferencji naukowo-technicznej „Zarządzanie Bezpieczeństwem Funkcjonalnym”. Politechnika Gdańska, Polskie Towarzystwo Bezpieczeństwa i Niezawodności. Gdańsk / Jurata 2004, str. 321-329.

[4]     Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 lipca 2003 r. w  prawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Dz. U. Nr 143, Poz. 1393, 2003.

[5]     PN-EN 61131-2: Sterowniki programowalne, część 2: Wymagania i badania dotyczące sprzętu. Polski Komitet Normalizacyjny (PKN), 2005.

[6]     Systemy kontroli dostępu (dokumentacja techniczna). VEMCO (red. Cylkowski M.), Sopot 2007.

[7]     Bezpieczeństwo informacji; System zarządzania bezpieczeństwem informacji. xxx, dostęp: 02.01.2011.