Pisanie prac - efekty gry światła i cienia

Większość programów stosowanych obecnie do tworzenia wykresów, włączając Excel, do­starcza użytkownikom zbiór efektów wizualnych, w które może ubrać wykresy. Efekty gry światła i cienia, szczególnie te umożliwiające przeobrażenie obiektów w 2D, takich jak ko­lumny, linie lub punkty danych, w takie, które wyglądają na 3D, są bez sensu. Niestety efekty te wprowadzają do wykresu problemy, podkopując jasną komunikację, która jest celem. Do­dają one jedynie pięknego wyglądu, ale rzadko prawdziwej wartości.

Niech wykresy będą kolorowe, ale niech kolory będą konsekwentnie stosowane w całym roz­dziale. I tak dla przykładu w całej pracy grupa kontrolna K - zawsze będzie oznaczona jedna­kowo, np. kolorem zielonym, grupa badana GB - żółtym.. Dzięki temu łatwiej będzie porów­nywać wyniki pomiędzy wykresami na kolejnych rycinach.

Odradza się cieniowania słupków, lub wypełniania słupków jakimiś wielobarwnymi mozai­kami. Jednolite, czyste nasycone kolory, w przypadku zaznaczenia gradacji - można użyć odcieni jednego koloru (np. jasno zielony i ciemno zielony). Jeśli chodzi zaś o ryciny czarno­białe to wypełnienie słupków, cieniowaniem różnymi stopniami szarości zazwyczaj źle się prezentuje, zwłaszcza na kserokopii. Takie słupki mogą być mało czytelne. Lepiej je zastąpić kreskowaniem słupków - poprzecznym, skośnym, w kratkę i innymi kombinacjami oferowa­nymi przez program graficzny. Rycina do pracy naukowej ma być jak najprostsza i jedno­znaczna.

Należy unikać wszelkich opcji rycin 3-D! ( przykład ryc. 8.)

Ryc.8. Pracowni zatrudnieni w poszczególnych działach firmy X 

Pokazując słupek w trzech wymiarach - tylko wysokość przedniej ścianki niesie jakąś infor­mację, wszystkie pozostałe elementy nie dość, że nic nowego nie wnoszą to jeszcze mogą zaciemniać lub wręcz fałszować odbiór całości.

Oczywiście przygotowując wykresy należy pamiętać o wskaźnikach SD lub SEM i unikać podawania wartości nad słupkiem. Wykresy mogą być typu mieszanego - wykres słupkowy połączony w liniowym, zadanie trochę trudniejsze ale taka rycina przekaże więcej informacji. Grubość linii współrzędnych, siatek oraz słupków i linii muszą być tak dobrane aby były czy­telne; cyferki na osi rzędnych i odciętych i jednostki także. Najlepszym testem czytelności wykresu jest zrobienie kserokopii z 50% redukcją obrazu - jeśli wszystkie detale na odbitce są wyraźne to wszystko jest OK. Legendę umieszcza się w dowolnej części ryciny, w przy­padku złożenia kilku wykresów na rycinie, legenda może być tylko jedna

Przy okazji wklejania rycin i tabeli w tekst warto wspomnieć o gospodarowaniu prze­strzenią na kartce. Problemy pojawiają się, kiedy trzeba wstawić do tekstu kilka rycin czy tabel, szczególnie jeśli jest ich dużo w stosunku do ilości tekstu. Grozi to pojawieniem się wolnych miejsc. Niedobrze jest, kiedy pod tabelą czy ryciną, a dolnym marginesem zo­stają puste strony. Takie zostawianie wolnego miejsca świadczy o nieumiejętności po­sługiwania się funkcjami edytora tekstu i należy uznać za błąd. Jak tego uniknąć? Można przestawić układ strony na 2-kolumnowy i ustawić ryciny obok siebie czy otoczyć grafikę tekstem. Warto jest zgrupować kilka rycin i tym samym wszystkie razem wklejać w tekst. Należy wspominać o tym, że między tekstem a tabelą czy ryciną trzeba zostawić 1-2 li­nijki miejsca.