Wymogi formalne stawiane pracy i pisanemu tekstowi

Uwzględniając dotychczasowe ustalenia w metodyce pisania prac, można wyróżnić następujące wymogi stawiane pracom dyplomowym:

1. Praca bez wątpienia musi być samodzielna, czyli przynajmniej jej część badawcza powinna stanowić istotny wkład własnej pracy piszącego, a nie być tylko kompilacją zebranych materiałów źródłowych. Nie do przyjęcia jest więc zatem sytuacja, kiedy duże fragmenty tekstu lub oprogramowania kopiowane są z innych źródeł, w szczególności z sieci Internet. Natomiast wyraźnie podnoszą merytoryczną wartość pracy własne, samodzielne postawione tezy, samodzielne opisy oraz oceny i prezentacja własnego stanowiska.

2. W szczególności wartość i ocenę pracy podnosi wykorzystanie bogatej literatury, szczególnie niepublikowanych, aktualnych materiałów krajowych i zagranicznych, jak również własnych tłumaczeń.

3. Do każdego cytowanego w pracy tekstu obcego należy dołączyć przypis. Stworzone aplikacje mogą być uruchamiane wyłącznie za pomocą licencjonowanego lub ogólnie dostępnego legalnego oprogramowania.

4. Wyjaśnij w pełni podstawowe i ważne koncepcje tematu, przedyskutuj je w przypadku jakichkolwiek niejasności i ściśle przestrzegaj konsekwencji tego opisu. Z drugiej strony nowe terminy zaproponowane przez pisarza wymagają dokładnego wyjaśnienia.

5. Tekst powinien być jasny i komunikatywny, a przeszkodą jest zarówno zbyt zwięzłe formułowanie myśli, jak i zbyt zwięzłość.

6. Wszelkie wątpliwości gramatyczne i ortograficzne należy kierować do odpowiednich słowników.

7. Nieprawidłowo napisane skróty to drobne, ale mimo to błędy w pisowni.

8. Przyjmuje się, że objętość pracy to minimum 30 i nie więcej niż 50 stron.

9. Praca powinna być napisana na papierze formatu A-4 w programie Microsoft Windows Word lub otwartego oprogramowania.

10. Każdy nowy rozdział pracy (i kolejna część pracy równa rozdziałowi, np. Wprowadzenie, zakończenie) należy rozpoczynać od nowej strony.

11. Cudzysłowy są używane głównie do cytowania tekstu i zapisywania nazw czasopism.

12. Skróty i symbole - w pracy powinno być jak najmniej skrótów, ale jeśli występują, należy sporządzić pełną listę używanych skrótów i symboli, nawet jeśli są one powszechnie używane.

13. Tabele, ilustracje i rysunki muszą zawsze mieć swój numer, tytuł i źródło pochodzenia, a jeśli jest to tabela lub rysunek to powinno być zapisane - „opracowanie własne”.

14. Czcionka i marginesy:

1) Czcionka Times New Roman

2) wielkość czcionki podstawowej wynosi 12 punktów; 1800 znaków na stronie A4 (30 wierszy po 60 znaków),

3) odstęp między wierszami 1,5,

4) marginesy - górny, dolny, prawy - 2,5 cm,

5) 3,5 cm lewy margines,

6) jednostronne strony z ciągłym tekstem, z uwzględnieniem ewentualnych podtytułów, akapitów i przypisów,

7) tekst na stronach z nowym rozdziałem powinien być wyraźnie niższy niż na następnych. Podkreśla początek każdego rozdziału.

Fiszki

Praktycznym rozwiązaniem dla piszących prace jest też robienie tzw. fiszek (z francuskiego - „kartka”), z których każda poświęcona jest innemu tematowi, autorowi, książce itp.

W tworzeniu i sortowaniu plików pomogą liczne programy komputerowe - np. Darmowa aplikacja Tomasza Pietrasa „Fiszka dla historyków 1.0”. Nie daj się zwieść jego nazwie, sugerując, że pozwala ona tylko uporządkować starannie zebrane materiały dotyczące wojny trzydziestoletniej. Programy tego typu. Są uniwersalne i przydatne również dla osób pracujących nad tekstami z innych dziedzin wiedzy i na każdym poziomie wykształcenia. Niektóre programy, oprócz tworzenia i zarządzania fiszkami, ułatwiają również inne zadania podczas pracy nad tekstem.

W Internecie fiszki są promowane jako najbardziej ekologiczna (cokolwiek to znaczy) metoda pisania, ponieważ mogą być wykonane z fragmentów odzyskanych z jednostronnie zadrukowanych arkuszy. Do sortowania alfabetycznego i tematycznego kart można wykorzystać koperty pozyskane metodą „na klienta” spacerując po bankach, towarzystwach ubezpieczeniowych oraz przedstawicielach telewizji kablowej czy telefonii komórkowej, gdzie za darmo otrzymasz kopertę pełną ofert, a następnie oferty są przesyłane na makulaturę, 

Podobnie możesz robić notatki z lekcji i komponować je razem, a następnie poddawać recyklingowi lub umieszczać we własnym archiwum, na przykład z definicjami, które są powtarzane na zajęciach piątych ze względu na brak korelacji między programy nauczania poszczególnych przedmiotów.

Czasami nauczyciele wymagają nawet od uczniów, aby dostarczyli określoną liczbę kart pokazujących postępy w czytaniu. Wtedy im szybciej przyzwyczaisz się do ich starannego tworzenia, tym lepiej. Jeśli jednak nikt cię do tego nie zmusza, a bawić się notatkami czy czytać przy włączonym komputerze, warto się zastanowić, czy warto to robić na siłę.